Turkije versus Nederland; Door de ogen van een Turkse

---

In deel 1 van Turkije versus Nederland heb je een aantal verschillen kunnen lezen door de ogen van twee Nederlandse dames, die in Turkije wonen. Deze keer is het andersom. Cultuurverschillen door de ogen van een Turkse dame, die nog nooit in Nederland is geweest.

---

Eetgewoontes

In het vorige blog hadden we het over hoe uitgebreid de Turken eten. Ook in deze editie komen de eetgewoontes van Turken weer naar voren. Zo gelden er dus een aantal regels. Een van die regels is, dat je pas mag gaan eten wanneer de oudste, die aan tafel zit, begonnen is met eten. Bij ons Nederlanders is dit eigenlijk niet aan de orde. Nederlanders eten gewoon wanneer ze hun bordje voor zich hebben.

Schoenen binnen uit

In Turkije is het de normaalste zaak van de wereld om je schoenen bij binnenkomst uit te doen, terwijl het in Nederland heel gewoon is om ze aan te houden. Het is eigenlijk veel gezonder om je schoenen uit te doen. Ongemerkt neem je heel wat bacteriën en vuil mee naar binnen. En zeg nou zelf: Wat is nou fijner dan aan het einde van de dag die schoenen uit te doen!

Een baby geboren

Waar het in Nederland heel normaal is om een week kraamzorg te krijgen, heb je dit in Turkije niet, niet officieel in ieder geval. In Turkije krijg je ‘kraamhulp’ van een familielid. Vaak een moeder of een zus. Dit familielid helpt dan met de baby en het huishouden. Wanneer er visite langskomt, wordt natuurlijk thee of koffie aangeboden en komen er hele borden met voedsel en zoetigheid aan, allemaal verzorgd door het familielid. Aan de visite wordt niet gevraagd om weg te gaan, zodat de moeder samen met de baby even kan rusten.

In Nederland mag je als visite van de kraamzorg nooit te lang blijven en wordt moeder samen met de baby gewoon naar bed gestuurd om te rusten. En wanneer de kraamzorg na een week weer weg gaat, sta je er vanaf dat moment “alleen” voor. Dat kan hier in Turkije makkelijk wel een maand duren, voordat je er “alleen” voor staat. Maar sta je er in Turkije ooit echt wel “alleen” voor?

Begrafenis

Zo hebben we het nog over geboorte en nu over de dood. Het contrast kan niet groter zijn en dat is ook zo met het verschil tussen Turkije en Nederland over dit onderwerp. Waar het in Nederland normaal iemand na een week pas te begraven, de weduwe/weduwnaar te zien en te condoleren bij een receptie, is dat in Turkije totaal anders. In Turkije wordt het lichaam zo snel mogelijk begraven, dit is meestal nog op dezelfde dag. De daarop drie volgende dagen is het bij het huis van de overledene een drukke boel. Waar je zou denken dat mensen rust om zich heen willen hebben, rouwen de Turken samen. Ze lezen samen de Koran en ze bidden samen. Op de laatste dag geven ze bij het huis van de overledene eten aan alle bezoekers.

Weet jij nog andere verschillen, laat het ons weten. Wie weet zien we in deel 3 wel de verschillen door de ogen van een Turk in Nederland!